Netwerken

Er was weer een debat waarbij ik Nico Dijkshoornde. In de Lux. Nu ging het over hoger opgeleiden. Dat ze zo moeilijk werk vinden. Dat dat zielig is, en zo. Na afloop moest ik de avond ‘poëtisch samenvatten’. Dat is me natuurlijk niet gelukt, maar dat doet er niet zo toe.

Het ding heet trouwens ‘netwerken’.

netwerken

op een nacht die aanvankelijk als een
ingebakken luiaard voorbij kroop
vond ik plotseling een duister figuur
aan het voeteneinde van mijn bed

ik had er eerst niet op gelet,
maar na verloop van tijd
begon de figuur te praten
‘ik ben loodgieter’, zei de figuur

‘wat moet je hier?’

‘ik moet niets. ik ben een liberale loodgieter.’

de figuur liep met een grote sleutel in zijn hand
hoopvol naar mijn wastafel

ik hoorde hem iets voor zich uit mompelen,
van: het is mijn eerste dag;
vroeger reed ik taxi’s rond;
ik werk graag in de nacht;
heb je mijn brief niet gezien?

ik lees geen brieven
ik praat liever met leuke meisjes

we leven in een wereld
je moet onderscheid maken

en ik heb nieuws voor je:
sinds een jaar ben ik mijn eigen loodgieter
mijn eigen chauffeur,
eigen kapper en pizzabakker,
ik ben mijn eigen boekhouder en in de weekenden verkoop ik zelfs
mijn eigen bh’s op de albert cuyp

ik ben mijn eigen werker, eigen slaper
ik ben mijn eigen ideale kandidaat in mijn eigen netwerk

ik hoopte dat de figuur mijn stille tirade had gehoord
maar toen ik opkeek was alles was donker
en de nacht kroop weer verder
als een ingebakken luiaard.