Puntland, of hoe we taarten bakken

Voor het debatprogramma op de dinsdagavond van LUX in nijmegen, Lux Live, moest ik gisteravond gaan Nico Dijkshoornen. Oftewel: tijdens het debat een gedicht over dat debat schrijven. “Somalië” was het discussie-onderwerp. Dit is het resultaat. Het is nogal een beetje uit de context gerukt lang ding geworden, daarom heb ik er een plaatje van Penelope Cruz bijgedaan. Ter compensatie, en zo.

Puntland, of hoe we taarten bakken

Niet lang geleden besloot ik een taart te bakken
In grootmoeders taartenboek vond ik een
Hartige vistaart met een onuitsprekelijke naam,
Uit een of andere vreemde taal.
Reden genoeg om hem te bakken.

Onder het recept,
Een plaat, van een vrouw,
Met een schort,
Die perfecte punten snijdt,
Het lijkt, een schilderij, een platenhoes.

In de supermarkt, even later,
Dacht ik die vrouw te zien,
Ze leek verdacht veel op Penelope Cruz.
Ik keek snel weg want ze stond
Vervaarlijk uit een flesje water te drinken
En: zoals hele bevolkingsgroepen met mij
Heb ook ik er een hekel aan water drinkende mensen te bezien.

Het bakken ging prima,
De juiste ingrediënten had ik niet gevonden
Maar dat kwam vast door de vreemde taal.
Gelijkende producten volstaan ook:
Een typisch Nederlandse oplossing.

Desondanks zag alles er heel stabiel uit.

Maar na uren in de oven
(wee mijn grootmoeders taartenboek)
Viel het prachtbaksel uiteen,
In een miljard triljoen
Snippers en punten.
Er was geen taartpunt gelijk.

Hoe het smaakte,
Doet er niet toe,
Net zo min,
Met welke munten we betalen,
Hoe we onze dieven noemen,
Welke ringtones we hebben,
Wie we tot onze aflaten kronen.

Er zijn sindsdien een paar dagen geweest dat ik me overtuigde ‘n nieuw taartenboek te kopen
Maar dit maal in een andere taal.

Afbeelding 1: plaatje van Penelope Cruz, met onder meer: Penelope Cruz als piraat (links), Penelope Cruz niet als piraat (rechts)