Categorie archief: Rechtsche poëzie

Rechtse poëzie 10: Wat betekend hoogdravend

Terug van weggeweest: rechtse poëzie.

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met deze keer de zoekopdracht:betekend

(en tegelijkertijd de mogelijkheid om niet al te uitbundig reclame te kunnen maken voor de show Spoken Beat Night op 25 november, waar ik samen met Adriaan van Dis en Frances Marie-Uitti optreed; en de talkshow Autoloze zondag van 30 november, waar ik te gast ben)

wat betekend hoogdravend

toen mijn toenmalig meisje p. en ik nog in las vegas woonden
nam ik haar soms mee uit eten.

je betaalde er niet veel.
in vegas is al het geld gokgeld,
de rest is bijvangst.

om me een keer te verrassen nam mijn toenmalig meisje p.
me mee naar het museum of fine arts.

verborgen achter twee grote zalen met fruitautomaten
hingen enkele werken van monet.

vrouw die druiven van een boom af plukt. zonsondergang
op een tropisch eiland. half slapende mensen. mijn toenmalige meisje p.
dat zich zichtbaar verveelt. dat zich speciaal voor mij verveelt
en op het enige aanwezige bankje naar haar blote benen staart.

en toen we weer gewoon buiten stonden
(tussen de rinkelende automaten)
vroeg ik mijn toenmalige meisje p. wat er nu zo ontroerend saai aan was.

schilderen was niets vegas
kunst is een spelfout in de samenleving
een opvallend ding waar je omheen kan lopen,
dat aandacht wil – maar stiekem niets dan hoogdravend is

ik stamelde – mijn mijn mijn meisje p.

maar ze liep al weg met haar tikkende hakken op het brandschoon trottoir.

Rechtse poëzie 9: agenda hier

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met deze keer de zoekopdracht:

Agenda hier

    (maar om eerlijk te zijn heb ik me ook een beetje laten beïnvloeden door de twee zoektermen die hier direct op bleken te volgen: “kijharde porno” en “porno keiharde”)

agenda hier

in de winkel van eva kon je terecht
voor agenda’s, sigaren, porno
of een huilbui

ik stormde de winkel van eva binnen
maar de winkel was die dag
van eigenaar Schouten

hij mompelde dat hij met mijn liefdesproblemen
weinig aan kon – wel had hij
agenda’s, sigaren, porno

Rechtse poëzie 8: coraline gedicht

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met deze keer de zoekopdracht:

coraline

 

mensen zeggen dat ik haar naam uitspreek
met vloeiende walging, met nijdigheid
maar dat is natuurlijk niet waar

in de auto van mark zit ik te wachten
op het moment dat mark eindelijk
zijn gitaar gepakt heeft
en in de auto stapt

ik heb de lampen uitgedaan

mark zegt: het doel van een menselijke ziel
is in chronologische volgorde
licht, troost, paradijs

ik geloof daar niet in zeg ik,
in paradijs

toch wel, zegt hij, en hij vraagt me
haar naam voor een laatste keer uit te spreken
daarna start hij de auto

Rechtse poëzie 7: problemen

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met in deze aflevering de volgende zoekopdracht:

gedicht over schildklierproblemen

juist op het moment dat marjonne schildklierproblemen kreeg
was ik eindelijk zover dat ik genoeg moed had haar te vragen
voor het dansfeest in de zomertent

ze weigerde en
ik bleef thuis tobben de hele week lang terwijl de rest verkoeling zocht
bij de fietsersbrug over het hazelstroompje

thuis las ik in de krant dat er een grote dichter was overleden
aan problemen

schildklierproblemen – dacht ik
schildklierproblemen. misschien zou marjonne ze ook zou krijgen
maar helemaal zeker van die hoop ben ik nooit geworden

Rechtse poëzie 6: Hoe weet je welke vis je ving

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met in deze aflevering de volgende zoekopdracht:

hoe weet je welke vis je ving

ik ben geen dromer, ik ben geen visser,
op dagen dat ik in mijn loomheid alleen ben,
noem ik alle vogelnamen die ik ken,
maar een vogelaar ben ik ook al niet,

ik ben vaak al binnen enkele minuten klaar.

op andere dagen kan ik uren bij het wiel bij mij achter zitten
met een hengel en een emmer en verder niets
en dan, dan kijk ik wat weg, denk ik na,
over welke vogels ik allemaal ken,

welke ik nog vangen moet. dan
kijk ik of de draad al onder water gaat,
en ik verzin me gigantische schepsels, die hongerig
in mijn aas bijten. want namen ken ik niet.

vissennamen zijn voor mij als dromen,
ik vang ze wel, benoem ze verkeerd of ik benoem ze niet
en gooi ze terug.

Rechtse poëzie 5: vogelpop patronen

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met in deze aflevering de volgende zoekopdracht:

vogelpop patronen

ik praatte wat met vogel op het perron
we hadden zojuist de trein gemist en
hij had nog steeds zijn kromme loop
er waren eigenlijk maar weinig dingen opmerkelijk veranderd aan hem

het bord gaf de tijden aan op een manier
die een beetje verwijtend was: 11:45, 12:45
elk uur, zei vogel, elk uur,
ik knikte met mijn handen, een uur wachten

we ijsbeerden. het perron was ons decor,
ellenlang toneel. op het trapje aan weerszijden stond een
bord van een man met gespreide benen
ik heb beide mannen bijna zestien keer gezien

het hele voorval was zo toevallig eigenlijk, zei ik vogel
als een negentigjarige

en toen ik later weer in de trein zat,
vogel in tas, had ik het duidelijke gevoel dat een dergelijk avontuur
nooit meer herhaald kon worden

Rechtse Poëzie 4: ferf wat stoffen aflaat

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met deze keer de zoekopdracht:

Wat? Nou ja. Ferf dus. Oude spelling van verf, blijkbaar, of misschien zocht er wel echt iemand naar deze Friese politicus uit de negentiende eeuw.

ferf wat stoffen aflaat

we zongen liedjes tegen alle liefde in
toen we met de hele groep naar de molen liepen
die zo nodig nog blauwer geschilderd moest worden

de kleur was misschien nu wat vaal maar de vrouw
die uit de molen kwam gelopen met
zwarte koffie had heldere ogen

niets hield ons nog tegen om na de tweede kop
overdreven rondom het gebouw te schilderen,
steeds sneller, vrijwel rennend op het laatst.

uitgeput in de kroeg die we op de terugweg tegenkwamen,
zei boeleke dat we wellicht zelf de molens waren
vandaag, dat we door lichte wind waren gedreven.

Rechtse Poëzie 3: zee, strand, schelpen

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. En dan met name de digitale behoefte. Het is namelijk flink balen als je na een fijne zoekopdracht niet op de site komt waar je moet wezen. Daarom: poëzie geschreven naar aanleiding van de Google-zoektermen die naar deze blog hebben geleid.

Met deze keer de zoekopdracht:

Vraag me ook niet waarom iemand daarnaar zoekt.

Zee
Kom, zei de neushoornvogel
Met een geluid alsof hij aan een
Langdurige verkoudheid leed,
Maar het was de kater maar,
Zei hij en we gleden het water in.

Strand
Gewikkeld in harde handdoeken
Lazen we vervolgens elk een boek.
Hij las iets van Toon Tellegen,
Omdat die eekhoorns daarin zo mooi menselijk
Worden beschreven,
Vond de neushoornvogel.

Schelpen
De neushoornvogel en ik
Zijn eigenlijk twee kleine schelpen.
De neushoornvogel snapte die
Metafoor niet, net zoals regel-
Afbrekingen. Je kunt het ook niet helpen,
Dat je de hoge poëzie niet begrijpt,
Zei ik hardop sussend. Je bent immers
Een neushoornvogel.

De neushoornvogel knikte instemmend.

Rechtse Poëzie #2: Keiharde porno!!

Rechtse poëzie is poëzie die inspeelt op de behoefte van de consument. Wanneer iemand deze site bereikt met een zoekterm die weinig met poëzie te maken heeft, wordt daar wat aan gedaan. Omdat u dat als hardwerkend Googlemens verdient.

Met deze keer: interculturaliteiten! Of beter gezegd: ‘vrijende Chinese meisjes’. Deze informatieve term leidde namelijk vele malen tot dit weblog, met waarschijnlijk de nodige frustraties als gevolg, want vrijende chinese meisjes waren hier tot op heden niet te vinden. Tot op heden.

vrijende chinese meisjes

we speelden Mavis Beacon Teaches Typing
want dat was het enige spel
dat er was, en we deden het staand,
want computeren was toen nog zoiets als telefoneren

we hadden ook twee chinese meisjes
die sliepen op een eigen kamer met een tweepersoonsbed
ik fantaseerde wel eens dat zij daar dan
met de dijen tegen elkaar aan

dat waren de momenten dat ik mis tiktr
je bent af, zei zus, nu ben ik,
grommend stapte ik van het computertafeltje weg
en vroeg de chinese meisjes ons thee te brengen

Rechtse poëzie

Stef Blok verwoordt het maar mooi: kunsten moeten zich meer naar het aloude economische principe van vraag en aanbod gaan gedragen. Oftewel: de kunst moet maken wat het publiek wil zien, niet andersom. En gelijk heeft ‘ie. Weg met de hippie-ideeën van die linxe Bolkestein.

En waarom niet beginnen met de poëzie? Vraag en aanbod-poëzie. Maar hoe bepaal je het aanbod? Simpel: Google-zoektermen. Als ik naar alle Google-zoektermen kijk op deze site doet het me pijn te zien dat het merendeel van de Googlelaars op deze site waarschijnlijk niet heeft gevonden wat hij of zij zocht. En dat is toch jammer? Daar komt gelukkig vanaf nu verandering in. Zoekt iemand een sombere piraat? Dan krijgt ‘ie een sombere piraat.

Met deze keer: een eenzame ziel tikte ooit de zoekterm “playmobil armpjes los” in. Hij kwam op deze blog, en vond na lang en koortsachtig zoeken niets dat wees op losse armen van een playmobilpoppetje. Maar vanaf heden zal hij voor zijn behoefte hier wel degelijk terecht kunnen. Eindelijk.

Playmobil armpjes los

Vanochtend trok ik de armen uit een playmobil-poppetje.
Het keek me aan en ik keek naar het raam waarachter kolkende
spreeuwen zich naar beneden suisden. Ik woonde in een flat.
Het appartement was klein en een beetje muffig en er
Lag nog wat speelgoed van een oude bewoner. In een doos.
Ik vond het in de kast die ik over had gekocht. En vandaag
wilde ik graag de armen heffen. Playmobil. Dat was het.
Het poppetjeshoofd heeft me ellendig lang aan staan kijken.

Ik ben daarna naar de kerk gegaan. Er stond een zwerver
bij de ingang die met een handslag de deur voor me
Opende. Hij keek verdacht langdurig vrolijk. Het is fout
Ze te wantrouwen, heb ik altijd gedacht. Maar met de jaren
leer je: dat schuurt de waarheid. Ik sloot de ogen, hoorde het gekreun
van beukenhout. Flitsen van afgevallen armen, zonder enig
gekrijs of wat dies meer zij. Een mens te zijn, zei ze,
tussen verdriet en verlangen. Buiten kolkten de spreeuwen.